Herfstbloeiers

Herfstbloeiende planten kleuren van nature naar het lage licht: krachtig en warm. De herfstbloeiers onder de vaste planten zijn opvallend vaak hoog. Hun groeitijd is langer en daardoor valt hun bloeitijd later.

Veel planten die de zomerse border kleurden, hebben hun best al gedaan. Langzaam begint de voorbereiding op de rust die winter heet. Juist in deze overgangsperiode is het fijn om nog mooie bloeiende planten in de tuin te hebben. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de herfstasters. Vlinders (Atalanta’s) en bijen bezoeken graag twee soorten herfstasters: de ruwbladige Aster novae-angliae en de gladbladige Aster novi-belgii. De vele variëteiten van de eerste soort vormen sterke, houtachtige stengels (tussen de 1,5 en 2 m hoog!) die geen steun nodig hebben. Ze woekeren niet en ze hebben weinig last van meeldauw. Bekende vanaf september bloeiende variëteiten zijn bijv. ‘Andenken an Alma Pötschke’ (karmijnrood), ‘Purple Dome’ (paars), ‘Barr’s Pink’ (roze) en ‘Herbstschnee’ (wit). De variëteiten van Aster novi-belgii groeien uit een kruipende wortelstok, ze blijven wat lager (75-150 cm) en vragen soms wat steun. Bij deze groep zijn met name de blauwe bloeiers erg mooi. Voorbeelden: ‘Blue Bouquet’ (slechts 75 cm hoog!), ‘Plenty’ (lavendelblauw), ‘Eventide’ (grote blauwe, halfgevulde bloemen).

Naast de herfstasters zijn er nog ontzettend veel andere herfstbloeiers. Het zijn er zo veel dat we er maar een paar noemen: Japanse en herfstanemonen (Anemone hybrida en Anemone hupehensis). De roze bloeiende ‘Königin Charlotte’ kan wel 150 cm hoog worden. ‘Honorine Jobert’ bloeit zuiver wit met gele meeldraden; de Hupehensis-variëteit ‘Prinz Heinrich’ warm wijnrood. Geniet van deze laatbloeiers nu het nog kan